Cam Penner groeide op in een Mennonietengemeente in Manitoba, Canada waar zijn ouders, de dorpsrebellen een illegale kroeg runden en zijn opa stiekem drank stookte van zijn eigen frambozen, een remedie tegen vele kwalen, die men daar op het conservatieve platteland hard nodig had.
Zijn jeugd bracht Cam door in kleine dorpjes in Manitoba en Saskatchewan. Hij luisterde graag naar de verhalen van de mensen op straat. Zijn ouders waren erg arm maar dat weerhield hen er niet van om het weinige wat ze hadden toch nog te delen met mensen om zich heen die het nog slechter hadden. Op zijn 19e vertrok Cam naar Chicago waar hij een gaarkeuken runde en werkte in een vrouwenhuis. Dit werk wakkerde zijn passie voor sociaal werk aan en bij terugkomst in Canada werkte hij nog eens 13 jaar in de daklozenopvang. In dit werk vond Penner ook de inspiratie voor zijn werk als singer/songwriter.

Ondertussen heeft Penner de wereld voornamelijk bekeken door de voorruit van zijn auto en door het raampje van een vliegtuig. Hij deed namelijk diverse landen aan en tekende voor zo’n 300 optredens per jaar. Zo speelde hij o.a. in het voorprogramma van artiesten als: Chip Taylor, Richard Thompson, Slaid Cleaves, Fred Eaglesmith, Greg Trooper, Carrie Rodiguez, John Prine, Lyle Lovett en de Flatlanders. Een uitzonderlijke opgave als je bedenkt dat hij dat allemaal op eigen kracht heeft bereikt, puur met talent en doorzettingsvermogen.

Hieronder enkele quotes uit de bladen:

“De sympathieke Canadese baardman Penner en zijn begeleider John Wood toveren ons goudeerlijke ruwe en intense folk voor. Soms in klein gehouden akoestische porchsongs, maar even zo vaak ook in uitbundige rauwe countryblues-achtige nummers.” Hugo Vogel, AltCountry.nl

“rauw als een Tom Waits, maar als er banjogetokkel in verweven wordt, kunnen vergelijkingen met Otis Taylor niet van de hand gewezen worden” Rootstime.be

“op deze nieuwe cd van Cam penner schalt opnieuw mijn loftrompet” Rein van den Berg www.johnnysgarden.eu

“In a world of lonesome, troubled troubadours, Cam Penner should be king.” Americana UK

“From the worn edge in his voice to the wired and sleepy guitar picking… the excellent songs and his stripped-down, folk Americana is straight forward and deceptively simple.” MOJO Magazine